Merhaba sevgili Cizlavet okuru,
bu başyazımı tekil şahıs üzerine yazmak istiyorum ki her okuyan kendine yazılmış gibi hissetsin. Bu aralar tam da oturup kalkıp sürekli ne çok veda biriktirmişim içimde diye düşünürken kaderin cilvesi 2023 yılının son başyazısını yani yıla veda etme görevini ben üstlenivermişim. Ben ailemin yanından lisede ayrıldım. Yatılı okulda büyüyenler içimin hep hoşça kal ülkesi olma durumunu çok iyi anlar. Bununla kalmadı tabi ayrılıklar. Arkadaşlara veda, şehre veda, okuduğum kitaplarda sıkı sıkıya bağlandığım karakterlere veda, bitip giden koskoca bir otuz yedi yıla veda… Film şeridi gibi düşün hadi kaç insana, şehre, ülkeye, roman karakterine, şarkıya, dört mevsime, hastalıklara, yitip giden dostluklara hoşça kal dedin? Böyle düşününce belki Zarifoğlu’nun “Güzel günler çabuk geçer, içimiz hep bir hoşça kal ülkesi…” demesindeki anlamı daha iyi anlıyoruzdur.
Sanmayasın ki yalnızlıktan şikayet ederim. Gidenler gittikleri yerde mutlu olsunlar. Benim bahsettiğim Moğolların bir şarkısında dediği gibi
“Yanlızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla
Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka, baka
Bir dost göz arayışıyla, saat tıkırtısıyla
Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka, baka
Korkmam, geçinip gideriz biz mutlulukla
Ama “Günün aydın, akşamın iyi olsun” diyen biri olmalı”
Ne güzel demiş yazan değil mi? Korkmam geçinip giderim mutlulukla, yalnız başıma ama bu hoşça kal ülkemde insan bir günün aydın diyeni olsun istiyor. Ben Cizlavet sosyal medya koordinatörü olarak işte her yeni güne Cizlavet sosyal medyalarımızda yeni bir şiir veya yazıyı paylaşarak aslında hepinize günün aydın diyorum. Dünyanın her neresindeyseniz saat farkına göre akşamın iyi olsun demek istiyorum. Saat tıkırtıları eşliğinde o ay yayımladığımız eserler arasındaki kelimelerde geziniyorum. Acaba yazar bunu nasıl bir ortamda yazmış, neleri düşünmüş diye kafa yoruyorum bazen. Sadece bunlar da değil, klip yaparken ayrı bir aleme gidiyorum. Yazı, seslendirme, müzik. Bu ayrılmaz üçlüyü tek bir ekranda buluştururken ki heyecanımı klipi sizlerle paylaştığım ana saklıyorum. Ey 2023, son demlerini yaşarken söyle bana şimdi… Senin benden götürdüklerin mi daha büyük yoksa benim her sabah tazelenen heyecanım mı? Varsın içimiz hoşça kal ülkesi olsun. Bir kaç gün acımızı yaşar, yasımızı tutar haydi bir çay içelim demez miyiz? Çay deyince az önce sözlerini paylaştığım Moğollara ait şarkının devamı geldi aklıma.
“Bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda
Yoksa, zor değil, hiç zor değil, demli çayı bardakta
Karıştırıp bir başına yudumlamak doyasıya
Ama “Çaya kaç şeker alırsın?” diye bir ses sormalı ya
Ara sıra of”
Çayı bol şekerli içen bu Cizlavet yazarına ara sıra da olsa çaya kaç şeker atarsın demeden koca kavanozu önüme koyan canım arkadaşlarım var. Şimdi ben 2023 ile gidenlere mi üzüleyim yoksa yanı başımdakilerin varlığına mı şükredeyim? Biz hep şükredenlerden olmayalım mı?