Kirlettin kader gömleğini,
Geceden kara öz elinle.
Ne hale soktun feleğini?
Şimdi düşün, ağla ve inle.

Kaldırdığın her kadehle sen,
Şeref diledin zillet buldun.
Kapıdan kapıya sürülen,
Adressiz zarfta ki bir puldun.

Düşmanın tek bazende bir çok
En azılı kim dersen, sensin!
Senden çektiğini yalan yok,
Kimselerden çekmedi nefsin.

Peşinde artık dar vakitler,
Bak, hazan yelleri esiyor.
Eremeden çağla ümitler,
Kör akşam dalları kesiyor.