Dönün aydınlığa
Siz ey aşk içindeki alevler
Kendilerini lanetleyenlere
Hakikat şifa versin ki
Kurtulsunlar…
…
Kutsal korlar..
Etrafında uçuştukları kişi
Kendini hayatta mutlu hisseder
İyiler arasında
Yükselin şimdi
Birleşin ve dua edin, teşekkür edin O’na. (Faust)
Anladım Sebastian. Benim sorumun cevabı bu mısralarda gizli. Her devrin kendine göre bir rengi bir sesi bir soluğu ve bir de hükmü olur ya. Faust, içinde güzellikler olan bir insandı. Bilimden nasibini de almıştı. Ama dünyada onun için de vadiler, tepeler, çöller vardı. Takıldı, tökezledi, suça bulaştı. Ama hakikati arayan insan için bütün yolların sonunda pınarlar olacaktı.
Ben Gretchen, Faust derken sen beni ta başa çektin Sebastian. İsrafil’in güneşin tınısından, melodisinden bahsetmesi ne kadar ilginç. Pitagoras (Pisagor), da güneş ve gezegenlerin yörüngelerinde ilerlerken kendilerine ait uyumlu sesler çıkardıklarını söylemiş. Şimdi de bilim-teknik aynı şeyi söylüyor. Anlamadım ki insanlık ne zaman çok ileride idi. Sonra Cebrail dünyayı tasvir ediyor. Dünyanın akıl almaz bir hızla dönüşünden, gece ve gündüz oluşumundan, denizlerden, dağlardan bahsediyor. Mikail de göklerden, şimşeklerden, fırtınalardan bahsediyor.
Bu ifadeler bana da çok önemli geldi. Goethe melekleri neden aldı ki, kitabının girişine? Acaba Faust’un bir gün gideceği yeri mi tarif ediyordu? Onun ruhunun yükseleceği ufuklara mı bakıyordu dünyadan veya çalışma odasından? Veya bir işaret miydi bu, metafizik âleme açılan insanın ruh haritasından? İsrafil’in en geniş daireden, güneş sisteminden, bahsetmesi de manidardı. Kıyamet vakti için bekleyen İsrafil’in güneşten, yörüngelerden çıkan seslerden bahsetmesi…
Faust’un göğe yükselmesi de çok ilginç. Hem de bedeni ile. Bu kurgu mu? Tabi ki kurgu. Elbette bunda İsa a.s’ın göğe yükselişine de bir işaret var. Belki de Goethe de İsa a.s’ın çarmıhta can vermediğine inanmakta idi. İsa aleyhisselamı hatırlatan bir temel imaj var burada. İsa aleyhisselam bedeni ile çıkarıldı göğe. İdris, İlyas ve Hızır aleyhisselam da öyle değli mi?
Biz nerede yaşıyoruz Sebastian? Bu hızla dönen dünya nedir gerçekten? Evet Faust, İsa (a.s.) gibi göğe yükseldi. Peki geride kalanlar? Bizler bunu nasıl başaracağız? Hiç bir yükseliş kolay olmuyor Sebastian, biliyorsun. Ama her zamanın bir rengi olması gibi bu zamanın rengi de bu olayda mı gizli acaba? Bizler de ciddi ve tertemiz bir yolda olursak, böyle bir şansı yakalayabilir miyiz? Biz de bu dönen maviden çıkarken yukarılara, geriye gülerek bakabilir miyiz?
Emin Osman Uygur