Merhum Nahit Emre Güney’ın ruhuna ithaf olunur.
Uçmak, yaratanın verdiği en üstün meziyetlerden biri. Kuşlar gibi uçmak, özgürce hürriyet içinde uçmak, ahenkle dans ederek uçmak. Kainattaki müthiş dengeye eşlik etmek -kuş gibi olmak kuş gibi hafif olmayı istemek- her insanın zaman zaman arzusudur bu duygu. Hafiflemek, yüreğindeki yükü azaltmak için böyle söyler zaman zaman böyle söyler çoğu insan. Bazen de kuş olup uçsam görsem sevdiklerimi diyerek başka bir şekliyle özenir kuşlara. Öyle güzel meziyetleri vardır işte bu kuşların. Kimi zaman insanlar kaybettikleri sevdiklerinin ardından “Kuş olup uçtu, gitti.” derler. Hele bir de yuvaları vardır onların dokunmaya, bakmaya kıyılamayan. “Yuvası bozulursa, yuvam bozulur.” denir kuşun yuvası öyle kutsaldır, özeldir. Bir de kırıksa kanadı, kalbi kırıktır. Çaresizdir sevgili kuş. Yükler binmiştir bedeninin her hücresine, yuvası korumasız kalmıştır; sanki bir kafestedir uçsa uçamaz; dursa duramaz. Çoktur işi, bu ilahi dengede bilir bunu kuş. Dengenin şaşmasına razı olmaz gönlü ancak kafestedir kuş ya da kırıktır bir kanadı.
Sevgili merhum Nahit Emre Güney’in hali bende bu derin duyguları uyandirdı. O, kanadı kırık bir kuş idi. Yaşamak zordu… Uçsa, uçamıyordu dursa, duramıyordu. Uçmak da bir o kadar zordu. Her ikisi de onu kuş misali boğuyor, yoruyordu. Kuşa uçmak gerek; bunu biliyordu. Böyle diyerek uzun süre hastalığıyla mücadele etti Nahit. Ama kanadı kırılmıştı bir kere.
“Kanadı kırık bir kuş ne isterdi ki?
Kanadı kırık kuş merhamet isterdi.”
Tek istediği biraz merhamet, biraz şefkat, onu saracak bir kol… Bu bir baba özlemi belki bir anne sevinciydi. Ama kırıktı Nahit’in kanadı, yoktu merhamet edeni. Ya babası ve babası gibi olanlar? Onlar da birer kanadı kırık kuş değiller miydi? Kanadı kırık kuşlar ne isterdi evet kanadı kırık kuşlar merhamet isterdi. Ömürleri kafeslerde tükenen bu kuşların tek arzuları ve bildikleri sinelere sevgi göstermek, şefkat duymaktı. Merhamet etmekti. Çünkü onlar çok iyi bilirlerdi. Kanadı kırık kuşların merhamet istedğini…
Emine Kökten
Rahim bir Rabbin merhametsiz kullarına kaldık.