ayaklanma yaşıyor şu körlüğüm
kırmızı yeşil mavi sere serpe
ışıklar içinde sokaklar
gökyüzünde yıldızlar pare pare
sonsuzun o yüzü
o bembeyaz yüzü
güneş gibi parlarken
aklıma ördüğüm urgan
simsiyah k’ördüğüm
siyahlar içinde rengarenk olmak
kalbimin beyninden fışkıran hislerine inat
beynimin kalbine
bir seni giydiriyorum
o zaman ben ve sen
hep biz oluyoruz
kalp mevsimi yaşıyorum apansız
dakikada atmış atıyorum
günler yaprak
haftalar rüzgar
aylar yılların peşinde yalın ayak
koşuyorum
bugün bir iyilik yapıp kendime içimdeki karanlığı ellerimle boğdum
ara verdim hüzne kedere yalnızlığa
takıp rüzgarı koluma
bir demet gül
bir avuç dilekle
gönlüme yeniden doğdum
Cafer Başer