03:17
Sen, benimilk içtiğim sigaraydın,
Sen, dayaklarıyla değil de sözleriyle bedenimi acıtan babamdın,
Sen, hiç yazamadığım intihar mektubumdun.
Saat gece 03:17
Uyuyamıyorum, hiçbir şey hissedemiyorum
Hiçbir şey düşünemezken geçiyor saatler.
Düşünemiyorum nasıl benden gidemediğini.
Düşünemiyorum nasıl senden gidemediğimi.
Saat 5e geliyor
Hava aydınlanmaya başlıyor
Ama ben gözlerim açık mı kapalı mı anlayamıyorum
Her yer karanlık
Göremiyorum..
Yataktan kalkıyorum sonra,
Yeni bir güne başkasının ruhuyla başlıyorum,
Ruhumu hissedemiyorum.
İçimi de dışımı da hissedemiyorum,
Belki de içim de dışım da hiç var olmamış..
