Gecenin iz düşümü saçlarında
Bahardan arda kalmış çiçek kokusu
Yalnızlığın omzunda ağlarken
Hıçkırıktan gemiler yanağında
Kimse görmesin diye
Yangınını kimse körüklemesin diye
Yamalı yorganın altına sakladığın çocukluğun
Bahçeye gömdüğün anıların
Kilitli sandıklarda büyüttüğün hayallerin
Bir gece ansızın çalınan kapıyla
Dağılan düş parçaların
Hepsini koydun avcuma
Bir patikanın ortasında
Bilmem kaçıncı yol ayrımında
Kararsız yarınlar
Acınası dünler
Hepsi karşı kıyıda
Bir sen varsın önümde
Beş yaşındaki halinle
Ayağında teki kaybolmuş botun
Bir masalın içinde
Gökten düşmedi bu sefer üç elma
Mutlu sonlar Kaf Dağı’nda
İyiler kaybetti çoktan
Kimse ermedi muradına
Biz kaldık en derinlerde
Şimdi rüyayla gerçeğin Araf’ında
Haritaların unuttuğu coğrafyada
Devlerin diyarında
Küçücük ellerin sıcağında
Bir sen varsın yanımda
Bir ben varım mısralarda…
Kübra Aydın
