Yağmur damlaları süzülüyor buğulu pencerede,
Biraz ürkek biraz yalnız biraz avare,
Ruhumu hatırlatıyor bana bu haliyle,
Yıllardır izini yitirdiğim yabancı bir çehre,
Şimdi başbaşa kaldık senle bak bu son perde.
Bir oda bir yatak biraz da gökyüzü elimizdeki sermaye,
Hayat dupduru artık renksiz ve sade,
İhtişam gösteriş debdebe anladım ki hepsi sahte,
Aslolan yalın ve samimi yaşamakmış sadece,
Şimdi yüzleşme vakti anlat içindekileri sıra sende.
Cok guzel..