Yavaşça içeri girdi, dışarıda kalabalık vardı ama içerisi sakindi. Etrafına bakındı, dostları onu bekliyordu. O gelince hepsi ayağa kalktı ve ona selam verdi. 13 kişilerdi, birbirlerini çok severlerdi ve birbirlerinin vazgeçilmez dostlarıydılar. İçlerinden biri onların gerçek rehberiydi ve dostun dostu idi. İşte, o dost kapıdakine hafifçe gülümsedi ama bu üzüntülü bir gülümsemeydi… Çünkü son akşam yemeğinde söylemişti: “İçimizden biri beni deşifre edecek, kim olduğumu söyleyecek.” Biliyordu aslında kimin ihanet edeceğini ama olan olacaktı, kaderi değiştiremezdi. Ve o gün gelmişti, kader işini yapıyor ve olacaklar bir bir oluyordu.
Kapıdaki yavaşça yaklaştı dostuna, aslında her zaman olan bir şeydi bu. 12 arkadaş içeri girdiğinde dostun dostuna selam verip bir bir sarılır ve onu öperlerdi. Ama bugün farklıydı, kapıdakinin yürümesi yavaştı, halbuki böyle olmazdı. Giren, o rehbere sarılabilmek için can atardı, koşar sarılırdı. Bugün ise farklıydı…
Derken o uzun yol bitti ve o en güzel dostla karşı karşıya gelindi. Dost ise tebessümü elden bırakmıyordu ve derken sarıldılar. Kapıdaki adam hemen bırakmak istediyse de dost ona uzun uzun sarıldı sonra da onu yanağından öptü ve ardından dost son sözünü söyledi: “ İnsanoğlunu bir öpücük uğruna mı sattın?”
İçeri giren inzibatlar Rûhülkudüs’ü aldılar ve onu da Yusuflar deryasına götürdüler.
Peki o güzel dostlar kimlerdi? Büyük dost İsa idi, diğerleri ise İsa’nın en değerli havarileri idi… Kapıdaki ise Kabil’den beri süregelen ihanet duygusuna son anda kapılmış Yahuda İskoryat’tı.
İskoryat, askerle anlaşıp İsa’yı ele vermişti ve İsa’nın kim olduğunu ise şöyle tarif etmişti: “İçeri geçince ona sarılırız ve yanağından öperiz.”
İşte bir sevgi İsa’yı ele vermiş, onun yakalanmasına neden olmuştu.
Peki ne uğruna idi?
“Para!”
İsa ne yaptı?
Hiçbir şey. Beddua dahi etmedi, belki üzülmedi bile çünkü kaderini bilen ruhunun ufkuna yürüyen üzülür müydü hiç? Ama son anlarında şunu söyledi: “Rabbim onlar ne yaptıklarını bilmiyorlar.” Ve İsa yine onlar için en güzelini istedi, “Affedilmelerini” Çünkü onlar için gidiyordu bu diyarlardan.
Hasan Selçuk
👍🌺”Affedilmelerini” çünkü onlar için gidiyordu bu diyarlardan…
Teşekkür ederiz