Elif yahut fısıltı-
Katıksız bir sevginin olmalısın düşkünü
Hüzün damlarken kışa küf kokan şiirlerden
Zamanın yaftasında özlesen de o günü
İsimsiz bir nasihat yayılır şehirlerden
Yetinme sakın varla şahikaları düşle
Terinle Gül yetiştir dudağında gülüşle
Bugün kıvanç günlerden, gökyüzü parlak mavi
Güneşin gövdesinden umut safran düşüyor
Pes etme sakın Elif direncini tut kavi
Her bahar türküsünde,kara kışlar üşüyor
Toprağın gölgesinde yoldaş olur üç cemre
Dilemişse Yaradan, karşı gelinmez emre
farzımuhal
