(Dıştan merhem faydasız yara içten kanıyor)
Her dal bir bahar için kırılır
Bin kabul alsa da dünya
Yollar insanın kalbinden geçer
Hakikat yorgunudur hayaller
Üşütür çırılçıplak bir mendil gözleri
Sular dile gelir a(r)dından
Ayları yıllara döküp beklersin
Suskunluğun kadar hiç yorulmadan
Derviş dilinden (ç)alınan sözlerle veda
Ediyorum işte bak, bak ufuklara
Sancıyor ayrılık, beni gördükçe turnalar
Böyle karanlık değildi değildi bu akşamlar
Nefesim yetmiyor camlara adını yazmaya
Götürdüğü yerden getirmiyor insanı yıllar
Öyle (d)üşüyor ki dağlarım sol yanıma
Takatim bile kalmıyor kırılmaya
Kendi canından saklanır mı insan
Terkisine koyduğu hayatı unutup
Usulca ağlarmış hiç farkına varmadan
Ziya Paşa Akyürek
