Ne çok oldu ağlamayı unutalı,
Ölümleri görmezden geleli,
Yapılanları bilmezden geleli,
Ağla ey insanlık, artık ağla
Belki kalbin yumuşar
Belki insanlığını hatırlarsın
Elbet biter bu kara günler.
Ölmez Ahmetler sessizce.
Ayrı kalmaz babasından.
Yaşarlar yuvalarında.
Ağla Ey Insanlık artık ağla.
Günahlarına ağla.
Yaptığın ve yapmadıklarına ağla.
Yaşattığın zulümlere ağla.
Unutma! Yaşattıklarını,
Yaşamadan ölmeyeceksin.
Ahmet Gürdal
