Gönlü cennet çekenlerin
türküsüdür uzaklar
Gülermiş uzaklarda leylaklar
Ve ebemkuşağı ardına
kurulu hülyalar
kuyruklu yıldızların parmakları
işaret eder güzel yarınlar
Mavi ve lâl gökyüzüdür uzaklar
Kimileri munis bir ezana hasretken
Kimilerinin selâdan bezdiği
Kimileri pencereden bakarken
Kimilerinin âlemler gezdiği
Yusyuvarlak bir dünyadır uzaklar
Çarkıfelek misal zamanda
Ne yana dönersek dönelim
yine kendimize çarptığımız
gövdemizden doğan
Bal rengi güneştir uzaklar
Usulca saçlarını taradığım
zamandır uzaklar
Tel tel dökülür önüme
Uçlarından kırılan yıllar
Çağırır beni uzaklardan
Küheylanın yelesine bağlı umutlar
“Zarif bir süvarinin
atının toynak izlerini”
takib eder kırlangıçlar
döner ve
“Suya zincirlenmiş bir balığa”
Uzakların türküsünü fısıldar
“Bize benzemez buralar
Kendime diyar olmuşum”
Feyza Verâ Deniz
