Sen, hey gidilerle anılan günlere hasret!
Ben ise, senin değdiğin her bir an’a…
Sen, pas tutmuş parmaklıklar ardında yorgun!
Ben ise, sensizliğin en karanlığına sürgün…
Sen, saniyeleri asırlarda yaşamaya mahkum!
Ben ise, sana asılı kalan zamanda mahpus…
Sen, o güzel bahçenin nazenin bahçıvanı!
Ben ise, o bahçe de diken olmaya bile razı…
Sen, bembeyaz kağıtlara yazan en güzel kalem!
Ben ise, kaleminle şekil almak isteyen bir parşömen..
