Ben Aslında / Gülşah Çavuşoğlu

Ben aslında hep yüzdüm
Pul pul oldu ayaklarım
Süzüldü gökyüzünde
Her yeri ayak izi turuncu güneşin
Nasıl da güzel insanlar uzaktan bakarken
Yağmur olup konasın gelir dertli başlarına
Zor bir matematiği var bu dantel ilişkilerin
Taptıkları putlar tatsız tuzsuz
ve yorgunlar
Demek istiyorum hepsine
Karışırlarsa birbirlerine
Tenler tuzlar hıçkırık kahkaha
Diller eller
Nasıl da kıvamlı bir ısı alır dünya denen
Dört duvar
Ben yüzmeye devam
Uçmaya
Mevzuyu hep kendimden bahis tutup
Yaka paça
Kendimle sevişe sevişe
Kendimi doğurmaya
Ey insanlar
Yürümek bir sanatsa devam
bale yapar gibi
Dans eder gibi
Meyve verir gibi
Ay ışığında bronzlaşıp
Çiçeklene çiçeklene

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *