Takvimler geçti, senden bu yana.
Yahut, her günü büyümüş de küçülmüş,
Yılların tık demiş burnundan düşmüş,
Dipsiz kuyudaki aksinde durgun,
Akmayan bir an mı çağlar,
Düşen her yaprakla,
Göğün gözlerinde yaşlanan.
Karanlık göz göze,
Salar kovasını ümidin diplerine.
Hep sükuta vurgun.
Doldurur sessiz mesafeleri nabzımdaki şevk.
Göçebe gönlümde hayat,
Her çarpışta yine yeni başlanan,
Durmadan taze düşmüş.
Son durağın gölgesinde,
Uzanmış hasret seferi.
Sonsuzluk cenginde can,
Rengarenk dikili toprağa ziya,
Sancıya vurur doğum,
Güneşin ellerinde,
Bir vuslat büyür.
…
Bende ölür sensizlik,
Bende gömülür.
Belki viran tenimde
Defineler gömüdür.
