BİLİR…
Züleyha demez aşkı, Yusuf akar gözünden
Aşıklar maşuğunu nazar ve sırdan bilir
Anlatsa da dinlesem ilham alsam sözünden
Dertliler devasını hasret ve ardan bilir
Ağırdır sevda yükü, küçülür kocaman çöl
Leyla’nın rengi düşse, sahra ki en serin göl
Mecnunî haykırışla ister yaşa, istersen öl
Kıvılcım düşse kalbe, ateş ve hardan bilir
Dal rüzgara emanet, kırağıdan yorulur
Saçının teli düşse, Kerem candan vurulur
Aslı’ya ayrılığın adı sanı sorulur
Cevabın adı sükut, elden ve yardan bilir
Mahremin peçesine, namahrem kuşun tüyü
Ferhatlar kurban oldu, Şirin’e haram suyu
Kazma utanır değse, dağlarda hüzün bûyu
Firakın çehresini, figan ve dârdan bilir
Varsın Zin’in hatrına, zindan saraydan yüce
Mem’in feryadı suskun, dev zalimler hep cüce
Eğilir mi can yarım, senin de başın güce?
Sor gönlün ahvalini, yoktan ve vardan bilir
Beyruha
