bir şebnem düşer
baharın ortasına
dirilişe “merhaba” der
boyun büker erguvanlar
bahar mahşerinde
neşeleri kısa sürer
.
bir şebnem düşer
hayatın ortasına
celbeder merhameti
şefkat kesilir anneler
şükür damlatır çeşmeler
ikramlar birbirini izler
.
bir şebnem düşer
denizin ortasına
müjdeyle dolar gemiler
karşılık bulur bir gün
duaya kalkan eller
sona erer bekleyişler
.
bir şebnem düşer
gecenin ortasına
katresi deryalara bedel
siler bütün zulmetini
karanlık çekilir izbesine
nura gark olur sineler
.
bir şebnem düşer
ölümün ortasına
gözlerden korkuyu siler
beşaşet kaplar yüzleri
hayata göz kırpar
öteye yürüyüşler…
.
bir şebnem düşse
gönlümün tam ortasına
kendime getirse beni
kırılıp dağılır kasvetler
gerçekleşir düşler
