Bu Şehir / Ahmet Terzioğlu


Her gece mülteci ve bir başıma,
Kaçarım bu şehrin gölgelerine.
Yağmurlar karışır da gözyaşıma,
Düşer sevdâlarım şehrin diline.

Tanır beni şehrin kör akşamları,
İsmimi fısıldar izbe köşeler.
Şarkıma dem tutar kumru kuşları,
Çıkmaz sokaklara hapsolur düşler.

Bir gurbet türküsü gelir dilime,
Anlamaz bu şehir dilimden benim.
Yıldız misâl kayar her bir kelime,
İz düşer geceye hâlimden benim.

Uzaktan olsa da âşina bir ses,
Çınlamaz nedense kulaklarımda.
Bir yarım hikaye bir kırık heves,
Bir şafak sancısı şakaklarımda.

Işıksız evimin penceresinde,
Titreşir gurûbun kanlı renkleri,
Yüreğim hasretin cenderesinde,
Haz vermez bu şehrin güzellikleri.

Ufukta hayâli görünür bir an,
Vuslatın gölgesi düşünce şehre.
Rûhumun ufkuna yürürüm o an,
Kavuşmak ümîdi kalır mahşere.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *