Elveda altı harfli bir uzun cümle
Her harfi bin bir manaya bürünür hüzünle
E zelden ebede uzanan yolda
L a tahzen sesi kulağında
V er elini gurbet
E lbet biter bu hasret
D ar geldiyse sana memleket
A llah’ın emridir bu hicret…
Elveda doğduğum köy
Ve yanı başında meftun ceddim…
Elveda çocukluğumun köyü
Dağım, taşım, ağacım, kuşum..
Kırlarda oynaştığım kuzular
Yemişli bahçeler, üzümlü bağlar
Gençliğim,
Özgürlüğüm
Nakışlandı sende şahsiyetim
Ankaram, güzel şehrim
Elveda…
Ve şehirlerin sultanı İstabulum
Sevgiyi, sevinci sende buldum
Acımı, hüznümü sende sakladım
Sende yeşerdi dallarım,
Senin kubbende erdim kemale
Sende yandım, eridim, aktım..
İşte geldi ayrılık vaktim
Adın boğazımda düğüm
Mavi sularında çırpınıyor kalbim
Masum bakışlı martıların gibi
Çığlık çığlığa hissim..
Elveda…
Ve dostlarım
Can dostlarım
Sızısı sizsiniz ayrılığın
Bak sökülüyor tırnaklarım..
İşte, busemde yüreğim
Konduruyorum gözbebeğine,
Akıyorum hislerine,
Ayrılsak da birlikteyiz yine..
Emanet ol Sevgili’ye..
Elveda…
Yurdum, yuvam,
Evim, gözbebeğim..
Canım, kanım, öz vatanım
Avuçladığım vatan toprağım
Yıldızım, ayım, al bayrağım
Elveda…
