Şâd olsa gönül vasl ile, âşık mı olurdum
Zâr olmasa dil, aşkına lâyık mı olurdum
Sen belde-yi hüsnün gülü, ben bülbül-i şeydâ
Ger olmasa, destâna muvâfık mı olurdum
Azrâ diye övseydi seni Hazret-i Yezdan
Ben kul yine Mecnûn mu Vâmık mı olurdum
Yandırsa firâkın bütün uşşâk-ı cihânı
Mağrib mi olurdum ya da maşrık mı olurdum
Sen hançer-i müjgânını hiç vurmasan öyle
Ya’kûb ile mâtemde müsâbık mı olurdum
Ey hâce ger inkâr ede yâr aşkını dîlim
Kâfir mi olurdum ya münâfık mı olurdum
Hayret ile hâmûş iken âlem ona Meftûn
Yazmaz isem eş’ârımı sâdık mı olurdum
Mehmet Ulaş
