Kaç ülkenin üstünde açtın kanatlarını
Kaç büyülü iklimden geçip geldin göçmen kuş?
Gerilerde bırakıp azap bulutlarını
Mavisinde doğduğun engin semana kavuş.
Kafilenin izini kaybettiğinden beri
Gurbetlere savruldun mecrasız boranlarla
Yıllar sonra işittik kahredici haberi
Kafese konulmuşsun yuvanı kuranlarla.
Kestiler dallarına konduğun gür çınarı
Toy yılanlar kapıştı bahtsız kardeşlerini
Kuruttular yavrunu beslediğin pınarı
Dost bildiğin kararttı bembeyaz düşlerini.
Çalındı tüylerinin değdiği gökkuşağı
Yüreği pare pare hem baharın hem yazın.
Sana ‘dön’ diyenlerin açılmıyor dudağı
Artık sesi kısıldı o samimi niyazın.
Zümrüd ü Ankâların asil soyundandın sen
Alaca bir hülyanın ardı sıra süzüldün.
Şimdi çıkıp maziden şehre ‘Ben geldim.’ desen
Matemden azât olup yine yaparız düğün.
Emre BİRDAL
