Gölgeler / Dr. Sebahattin Güleryüz

bir yeşilce yamaçta bezenir sıra sıra,

yel değince gölgeler özenir anasıra..

şeklince kıvrımların satıhları sararlar,

süzülüp sessiz şeffaf siyahları sererler..

bir süre usul usul baş aşağı akan su,

sonra sıçrar sırtlara, dağı aşan coşkusu..

serpilsin diye, güneş ufuklara doluşur,

gurubun soluşunda vedalarla buluşur..

tüm renkleri bir bir, bir solmaz renk bürür,

karaların üstüne bir başka kara yürür..

örter gerçeği gece, şafak sökmeyi bekler,

düşleri eme eme erer rüşte emekler..

ışık değen tenlere tutukludur gölgeler,  

doğar tensiz suretsiz, eşkalleri belgeler..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *