Gülersin Bazen / Gökhan Bozkuş

Gülersin bazen…

Kalbine isyan eder çehren ya da öyle zannedersin sen. İçinde fırtınalar koparken, her bir ah adeta bir çığ gibi yuvarlanıp büyürken gamzelerin belirir ansızın. O boşluğu görenler, gözlerine bakmadan o çukura odaklananlar niyet dolabından sevinçler çıkaracak belki de. Kimlerin ya da nelerin gömüldüğünü bilmeden bakarlar sana ve sen gülersin bazen.

   Tek bir hayal kırıklığı gözyaşına neden olurken , tekrarlanan bir hayal kırıklığı gülümsetir, diyor Robert Musil. Baltık’taki Balıkçılar isimli öykü kitabından not defterine aldığın o cümleye bakar inkısarın başka hecelerle de okunabildiğine şahit olur ve gülersin. Eyvallah, sözcüğü çıkar dudaklarının arasından. Büyür yanağının iki tarafında açılan mezar boşluğu. Gömülür oraya yeni Brütusler. De bağlacını zihnine kalın harflerle belleten Brütüsler “Sen de mi Brütus” 

Gülersin bazen.

El sallanan her gemiden inmeyen babaya rağmen İsmail Abi gibi , yine gelmedin baba diyen göğüs boşluğundaki feryada rağmen yüze kazınan yapay çiçekler gibi gülersin ve sarılırsın İskender abine. Benim babam gelecek İskender Abi. Babam gelecek ve beraber gemiye binip gideceğiz buradan, dersin. Gülersin, İskender Abi olursun. Gülersin, çaresizliğe umut olursun. Gülersin, cevabı olmayan bir neden sorusuna kanatsız bir yanıt olursun.

Gülersin bazen.
Halk şairi Dertlî’den bir dörtlük takılır diline.
Sefineyi kalbin engine salma
Aşk bahrinde rüzgar eser demişler
Gark olup girdabı mihnete dalma
Gemisin kurtarmak hüner demişler

Tutar kulağından bu dörtlük ve çeker seni sahile. Mihnet kelimesi ile gemi sözcüğü seni başka diyara, sefine sözcüğü bambaşka diyara götürür. Sağından solundan insanlar geçer, görmezsin. Rüzgâr eser yapraklar kuş misali önünde sürüklenir, karıncalar koluna doğru dağcı edasıyla tırmanır. Ne duyar ne de hissedersin olan bitenleri. Gözlerin bir noktada “Aşk bahrini (denizini)” düşünürsün. Orada kulaç atanlar gelir gözlerinin önüne. Dalgalara rağmen boğulmayanları yad edersin. Sonra döner aynana bakarsın. Ve bir eyvallah da kendine söyler, gülersin bazen…

Gökhan Bozkuş

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *