🌺🌺🌺
Rüzgârlar serin serin eserdi köyümüzde
Yaylasında koyunlar otlar kekik kokardı
🌺
Kuzguncuk tepesine akşam hızla inerken
Bulutlardan ay doğar hoş bir hale çıkardı
🌺
Sisli puslu dağları bulutları andırır
Baharda erir karlar şırıl şırıl akardı
🌺
Yazın güneşte pişen nice yigitler vardı
Yürekleri saf temiz ama mangal kadardı
🌺
Dedeler torunlara menkibeler anlatır
Sonunda hakikate geçer umut ekerdi
🌺
Üzümler olgunlaşır karşı bağlar mis kokar
Yemişlerin lezzeti bizi köye çekerdi
🌺
Ovadan tren sesi duyulunca çocuklar
Beşiktepeye çıkar ve trene bakardı
🌺
O zamanlar ben hayaller kuran çocuk..
Hayallerim göklerde şahin gibi uçardı
🌺
Şimdi ne bağlarda tat var ne bir tren sesi
Ne babam ne annemin şefkat dolu nefesi..
🌺
Gurbet elde sürgünde yapayalnız beklerim
Akan zamana hasret dolu sabır eklerim
🌺
Mehmet Remzi
Şehirde doğdum büyüdüm ama bu şiiri okurken köyde yaşamış gibi oldum.