Hasretin Eylülü / Şeyma Aydın

Hasretin Eylülü düşer leylim gecelere
Hayretin feryadı, gamhanelere
Gönlüm savunmasız çarelere
Çerağ olmuş dimağlarda
Gönlüm ki yoluna divane
Yetim bir Leylayım virane
Çölüne vahayım divane
Serabına kat beni
Sevabın say beni
Gecelerin ağıdına yak da
Küllerimi üfleyerek savur beni
Sürünsün ömrüm şifa diye nefesine
Sürülsün gözlerim gözlerinin Ummanına
Sürgünün olayım yaktıkça kavurduğun
Açılsın gözlerimin umudu
Saçılsın sözlerimde umduğun
Hasretime sürdükçe göz bebeklerini
Sensiz avare geçen günümü
Yaşanmadı saysın Rabbim
Yaşanmadı!
Ne Mecnun ne de Leylâ
Ummanında cennete davet
Yaşamadı ne Ferhat ne Şirin
Gamzelerinin ufkunda
Havva’ n oldum ardında
Adem diyenin yanında
Sensiz anılmayanım dünyada
Seninle varım iki dünyada

Adım nakşederken kanadına
Hû’ dan bulur derman
Hayy ile dirilir ferman
Geldim eyy yâr
Deldim Hasret dağlarını
Geldim
Sendim
Sevdim
Hû kuşunun kanadında dirildim
Aşk ile yandım
Aşkın yanında yazıldım
Kazıldım derince
Gömdüm kendimi
Ördüm seninle
Elin elimde ömrümde
Gördüm kendimi sende
Gömdüm kendimi sende
Bir seher vaktinde
Doğdum gamzende Hû ile..

2 thoughts on “Hasretin Eylülü / Şeyma Aydın

    1. Beğeni ve desteğiniz için çok teşekkür ediyorum. Okuyucunun varlığını görmek de, bizleri mutlu ediyor daim olun inşaallah.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *