Zaman ve mesafeler sadece hiç
Ümitsizlik yalnızlık ülkesinde.
Elem,keder içebildiğince iç
Acıdan gayrı şey yok ötesinde.
Sevgi,hasret anlamsız figüranlar,
Sonsuzluğa açlık ta doruktayken
Hiçlik kabusuna kapılan anlar
Bilir ham ruhlar daha koruktayken.
Sokulmuş kuytulara kadar rüzgar,
Bekliyor bir tokat aşketmek için
Atıl sende kaybedecek neyin var?
Bilmedikten sonra yaşamak niçin?
Güneş doğmuş doğmamış umrunda mı?
Zifiri karanlıklara köleyken.
Bırak ister uçsun dünyanın damı,
İsterse çalsın sur bir sabah erken.
Bedenin yaşarken dört mevsim bahar,
Ruhunsa iliklerine kadar kış.
Nerde insanlık ?yitirilmiş vakar!
Ve birde muhasebe,içe bakış.
