Hüzün
Elbisemdir benim
Çıkarır giyerim
Çıkarır
Giyerim
“hüzün ki en çok yakışandır bize”
Öyle diyor şair
‘Hüzün’dü peygamberim
Neyimiz var
Neye yarar kırgınlıklar
İnceldi iyice
Sevince kiracı kalbim
Hep derim
Hangi elbise en çok giyilirse
En çok sevilmiştir
Ve eprir
Tenimdir
Rengi rengim
Velakin
Bir keder giyilmez dört mevsim
Yer yer
Bir nevâ şarkı gibi gelir zevâl-i elem
Huzur dolar içim
Ey huzur
Biraz kal
Artık yıprandı aşklar
Acılar yüksek ritim
Hep derim
Hüzün
Elbisemdir benim
Giyilmez sürekli lakin
