Düştüm
“Kendi göğümden
kendi duvarlarıma”
Ben özdüm sürüldüm
Kabuk beni sandınız
“Yere düşmekle altın
kıymetten düşmez” ama
Niyedir
Kolayca aldandınız
Düştüm
Kerbela’dır
Kuyular derin
Toz benim köz bende
Hem de kül
Yağmur gerek bana
Ve de gül
Bana yağmur
Ya da sözlerin
Düştüm
Beni seçtiler
Balığın karnı gece
Kuyudur zindandır
“Ey yâr Senden dönmezem”
Yolum pak
“Lâ ilâhe illâ ente…”
Lütfeyle Lütfeyle
Düş gibi bitsin çilem
Düştüm
Ve öğrendim
Yanlış demişler lakin
Gerçek şu
Düşenin de dostu var
Alnım ter
Gözümde rüya günler
Korkum yok
Yağdıkça yağsın kar
Düştüm
“Kendi göğümden
kendi duvarlarıma”
Kıştır bu
Gece ayaz gün serin
Derim ki
Düşerek doğrulur insan
Düştüm
Bana düşen gösterin
