Dedim ya
Dalda yaprak gibiyim
Bundandır yüzüm yere
“Üşüyorum”
Usul yağan kar da öyle
Benziyor kelimelere
Rabbim
Yapraksam düşürme
Karsam bahar eyle kelebeğe
Keder fırtınası azgın
Dinmez ruhum
Dalgalar içinde
Rengim solgun
Olabilir
Olsun
Gücüm yorgun olabilir
Dilim suskun
İliğime kadar bahar tutkum
Kitap dışından okunmaz
Dikkat kırılır
Kalbim acıya doygun
Dedim ya
Bir cılız ürperişim
Ağacım ‘gazel’ dalım gür
“Kökü mazide atiyim”
Şükür
Kasırgadır eser gider
Üzülme
Acı tatlı geçer ömür
Konargöçer günler
Her şey konar göçer
Bilirsin
“An gelir” gülen güler
Şimdi su verirler yalancı güle
De onlara “gülzârı suya ver”
Dedim ya
Dalda yaprak gibiyim sımsıkı
Fırtına vakti
Ati şiir
Ayraç olurum belki
