Duvarı nem ve küf kokulu hücrem,
Saadet incili sadef-i hicran.
Bir çâh, bir ğâr, bâb-ı huzur, bâb-ı Yâr!
Hücrem.. gül kokulu hayata mecrâ’m..
Gönle şifâ göze ışık sürmesi,
Vurgunda yüreğin sabır kurnası,
Ne güzelmiş sende aşka ermesi,
Hücrem.. dâmeni zindan sâdık fecrim!
Benlik bir imtihan, muhit imtihan,
Üşüşür hafakan zihnim izdiham!
Üşür, üşür ruhum, kalmaz iştihâ’m,
Hücrem.. Yâr’da saklı hesapsız ecrim..
Kaçmışım serana halsiz yorulmuş,
Yüreğim bağrına düşüp durulmuş,
Sende fikrim gözyaşımla karılmış,
Hücrem.. sığındığım vefâlı ücrâ’m..
Dört duvar mühürlü, mezarlara denk!
Soğuk yüzlü beton grisi tek renk,
Ruhumun diline ölüm pelesenk,
Hücre’m.. sana mihenk ey nefs-i mücrim..!
tahsîn-i kelâm
