İçimde koşuşan atları vurdular
Bir seher vakti
Ne acıdılar ne de duydular acımı
Güneş doğmak üzereydi
Kararttılar
Sevgili
Sen bilir misin
İçimdeki umudumdu vurulan
Bir kelebek ömrü bile vermediler
Vurdular bir seher vakti
Elleriyle gömdüler
Yüzlerinde yalansı bir üzüntü
İçlerinde manasız bir sevinçle
Öylece baktılar yüzüme
Ne üzüldüler ne de hissettiler
Sevgili
Sen bilmezsin
İçimde sendin vurulan
Sendin içimdeki sahipsiz ölü
