İnci/ten – Mehmet Tuna

Paslı merhem,
nur imge,
siyah gül;
Hepsini geçtim gecenin ışığında,
hepsi geçti geceden.
Gençtim, ‘gencinen’ diye sırlanan harabat ehli vardı.

‘Paslı merhem’, nazik kurtlarını şifaya mazhar eyledi.
‘Nur imge’, ‘siyah gül’e muaşaka teklif etti.
Hakikat, dürr-i yetim.

Ne mehmet ne tuna ne de emrullah,
isimlerin galip geldiği yerde,
Esma’sına

isimsiz adıyorum kendimi.

Başka bildiğim yok.
Yok’u bilmek için onca ‘bilgi’.
Yoksam, var ol.

Varla yok arasızlığında incinen hakikat.
İncin–
Sin.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *