Kalbini vermedin belki de aşka
Sisli yamaçlarda yoruldun kaldın
Oysa bir çiçeğin bakışlarında
Saklıydı sevdalar..ah aldanmıştın
Kalbini vermedin belki de aşka
Kalmadı elinde tül tül arzular;
Gurbet, hasret, hüzün..hep fasıl fasıl
Şimdi yanağına inci damlalar
Süzülür bahçene öyle muttasıl
Kalmadı elinde tül tül arzular;
Ilık tebessümdü belki de sevda
Nahif bir armoni bırakır gibi
Bir gün batımında giderken aşka
Neler neler bekler kalbin sahibi
Ilık tebessümdü belki de sevda
Yaşar Beçene
Aşkın menzili kalb imiş, aşık olmayanın kalbi yok imiş.