Ruhum ele veriyor beni gözyaşlarımdan.

Korku ,kelamın kırıyor elini kolunu.

Sabır, zamanın ta kendisi, ağır akanından.

Rabbim sarıp sarmalıyor aciz kulunu.

Mazi ,en vefalı dost hep kendine çekiyor.

İstikbal ,hayallerle geleceğe koşuyor.

Gurbetin destanı, ayrılığın acısı yazılıyor.

Acı var ,gözyaşı varsa ümit hayat sürüyor.

Ayşegül Demir