Kim hüzünlendirdi seni ey Gece!
Kim yetim bıraktı seni, Zalimce…
Kim gözyaşını silecek Nasipse…
Seni teselli etmek bari Gündüz’e düşse…
Sana düştüğün yerden kalkmak yakışır,
Sana düşen, Gönül fethi için, koşmaktır,
Sana yüklenen, yetim başı okşamaktır,
Sana yakışan kendi derdine ağlamamaktır.
Bilirim, Akıncın gitti, dönmeyecek geri,
Senden başka, beklentisiz, koşacak yok ki,
Yüklen artık, bunca inleyenlerin derdini,
Yolunu hasretle bekleyenlerin var belli ki…
