Kutlu velâdetinle açar âlemde güneş,
Senden gelen her lem’a kutup yıldızına eş.
Mir’atinden akseder hakikâtin eltâfı,
Kalpler sensiz muzdarip, zihinler hep müşevveş.
…………………………………………………..
Velâdetin âleme çalınan aşk mâyesi,
Şefkâtin başımızda nebevî nûr hâlesi.
Nebiyy-i Muhterem’sin sözlerin gül destesi,
Sünnet-i seniyyendir dikensiz gül bahçesi.
…………………………………………………..
Çöller yağmura hasret, gönüller himmetine,
Bir nazar kıl ne olur şu yetîm ümmetine.
İntizâr içindeyiz nice yıldan beridir,
Lâyık değiliz belki muhtâcız rahmetine.
…………………………………………………..
Seninle gelir bahar, yokluğun kara kıştır,
İsmini anmak bile en sâfi yakarıştır.
Gülün rengi sendendir, bülbüller seni söyler,
İyi ki doğdun sözü en çok sana yakışır.
…………………………………………………..
Müjdelerle geliver öteler ötesinden,
Gel bir daha doğuver o vedâ tepesinden.
Umarken esintiler rahmetin gölgesinden,
Gel bir meltem sunuver o kutlu nefesinden.
…………………………………………………..
~a terzioğlu~
