-miş’li geçmiş zaman / Kübra Aydın


O filmin bıraktığı tat eskide şimdi
Külleniyor sobada çıtırdayan odun yavaş yavaş
Ve dilimde kelimeler tükenmiş

Yalnızlığın ertesinde ben kimsesiz

O kitabın yırtılan sayfalarında kalmış mazi
Denizin koynunda tüllenen ay misali
Sesinde martıların özgürlük kanatlanmış

Fırtınanın ertesinde ben sessiz

O çiçekli elbisenin kurdelesi koptu artık
Çocukluğum bir dala kondu habersiz
Uçurtmanın ardındaki çaresizlik gözlerimde bulutlanmış

Gençliğin ertesinde ben hissiz

O bahçe çoktan kayboldu
Kederle büyüyen ıssız sarmaşık
Viran edip anıları sürgüne yürümüş

Mülteciliğin ertesinde ben kimliksiz

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *