bulut buluttur yüreğim
her gün
ummanlar gibi kabaran yüreğimden
üç damla kan dökerim
sessizce…
içimde kalır gerisi.
tıpkı senin gibi mahpus,
kardeşim!
terkedilmişliğime mi ağlayayım?
terkedilmişliğine mi?
belki,
mahzun büyüdük ikimiz de
hüzne talip,
bu yüzden
acı, damarlarımıza perçin…
ne zamandan beridir böyle…
şirin yurdumun yamaçlarında
dolaştığımı hatırlarım da …
o zaman,
gülpembeydi yüzüm
….. ve
doludizgindi yüreğim
fakat…
rüyalarımda bugünü yaşardım
acı…. acı..
ızdırap,
gönlümün baharı…
çile, nehârım.
seni düşündükçe
kirpiklerim yavaşça kapanır
bir kamp akşamı,
yaşlı gözlerimin üstüne…
neden sen ve ben?
tereddüt acı acı dolaşır kanımda
…… çok basit
saf olduğun zaman duyguda
ve çözüldüğü zaman
bu esrarlı bilmece…
beni hatırla ve … düşün
sonra al başını
iki elinin arasına…
hüzünle koşturduğumuz günleri an
… ve
terennümü kalsın
bu şarkının, dudağında…
Abdullah Yiğit
