Oyy! ocaklara düşen yaman ateş
Hain pusu kurmuş yaman ki yaman
Silivri, Menemen, Sincan
Aslanlara kapan
Dün bir yiğit yumdu gözlerini
Küflü duvarlar arasında
Başucunda Kur’an
İki lokma aşı
El sürmemiş
Geriye düşmüş başı
Belliki yok muş telaşı
Eyy! Er oğlu er Mustafa
Sen eğilmedin nağmerde
Bir nefesti emanetin
Mazlum göğsün de güvercin misali
İki satır hitap o hal:
“Ölen ben değilim bu sandalye de
İnsanlığınızdı.”
Ağla Gümüşhane talihine ağla
Kolay değil bu veda böyle sessizce
Koparıp alıverdin bir civanı
Gece yarısı gizlice…

18.10.2020 (M. Kabakcıoğlu anısını)