Şiir: Habibe Yücel
Resim : Ayşe B.
MUTLULUK
Dünyada mutluluğu aramak beyhude iş
Yaşlandıkça artan gözyaşlarına şaşırmayacaksın hiç…
Özlediklerine elin yetecek mi?
Öfkeni yutabilecek misin?
Darıldığını, kırıldığını affedebilecek misin?
Affettim ben dedin ya hani…
Evet hiç iz kalmadı diyebilecek misin?
Konuşan ayrışır, konuşan tartışır, konuşan ağlatır
Iyiliğin sesi, huzurun sesi susmak!..
Minik bir dağ evi, mehtap, hüzünlü müzik verin ve lütfen hepiniz çekilin…
Kimse görmeden ağlayabilmek, tek istediğim..
