Nijerya’nın bağrında, dili hep kurânda,dualarda
Orada bir hizmet eri yaşıyor uzak diyarlarda
O ki ne mutmaindi,attığı tohumlar hala çiçek açmakta,
O çiçekler Dünya’nın dört yanında O’nun bıraktığı hazineleri yaşatmakta,
Nijerya sessiz derin bir uykuya dalmış,kara kara düşünmekte,
Sessizlik derin bir kuytu gibi güzel günleri beklemekte,
Ah o filizlenen tohumlar,hala hizmet erinin adını hecelemekte,
Serzenişlerimizi duyar belki,bize sıcacık gülümser ötelerde,
Nijerya’da kendini hizmete adamış yiğit bir kahraman,
İnsanlığa bir örnek,çocuklara öğretmen,bizlere babaydı her zaman,
Küçücük bir karıncayı bile incitmeyen naif,pamuk insan,
Bedenin ve ruhun hala izlerini taşıyor,o nasıl bir iman!
Sanma Nijerya senden sonra gözyaşlarına boğuldu,
Çiçeklerine yeniden güzel tohumlar kondu
İnsanlar geride bıraktığın hizmetlerinle huzur buldu,
O hala kendi Dünyasının toprağında yaşıyor,yüzü imanı gibi pak ve dupduru..
(Hüseyin Baydar’a ithafen)
Bahar Gökçe
