Zehir damlatıyorken kirli eller,
Mıh gibi saplanıyorken kalemler,
Diz boyu birikiyorken elemler;
Bugünlerde de yazmayacaksan,
Gayrı bir daha yazmasan da olur.
…
Hani gözyaşları, nedendir sükût?
Oysa ıslak seccadeler bir umut…
Buhardanlık kalpler, gözlerse bulut…
Bugünlerde de yağmayacaksan,
Gayrı bir daha yağmasan da olur.
…
Ateş ki, tutuşmadık ev kalmadı.
Bağladı ruhları şeytan, salmadı.
Kül olduk, dost (!) bir tulumba almadı.
Bugünlerde de koşmayacaksan,
Gayrı bir daha koşmasan da olur.
…
Kararırken hayaller bir şafak,
Susma, türkü yak, bestesi de afak…
Ümitlerini kırıyorken nifak,
Bugünlerde de coşmayacaksan,
Gayrı bir daha coşmasan da olur.
…
Düştü yapraklar, sarsıldı dalları.
Yağmaladı haramiler malları.
Bin bir emek, petek petek balları,
Bugünlerde de sormayacaksan,
Gayrı bir daha sormasan da olur.
…
Gel, yaraları sar, mazlumu tanı.
Fikir bekler bizden, zihin harmanı.
Giden gitti, şimdi vefa zamanı.
Bugünlerde de olmayacaksan,
Gayrı bir daha olmasan da olur.