Roma / Ekvatorlu

Yine çıktım bulutların üstüne 

Masmavi göklerde erdim bugüne

Altımda bulutlar bir basamaktı

Alpler bile gözümden çok uzaktı

İç içe ağaçlar, göller, dereler 

Toprağın bağrında ciğerpareler

Mavilikler sarılırken ufkuma

Coşkulu bir selam vermiştir Roma

Ortasında ağır başlı bir nehir 

Kaç insana mesken olmuş bu şehir(?)

Mevsim yoğun, hava nemli, gün sıcak

Ve ansızın şimşek gibi sağanak 

Üç gün boyu hep tutulduk yağmura

Tarih ve doğaya teslimdir bura

Dar sokakta havalar da düzeldi

Yürümek de, yorulmak da güzeldi

Orta yerde Azizeler Kalesi

Toz pas olmuş saçlarının lülesi 

Zirvesinde şehre bütüncül bakış

Dik kubbeler asi birer haykırış

Tam karşıda gözcü gibi Vatikan

Kime yardır o gizemli fiyakan ?

Kapitol’da saygı büyük geçmişe

Ordan Kolezyum’a geçtik pürneşe

Kadim şehir toprak olmuş cenaze 

Taziye var, dolar, taşar her müze

Beka şevki ve zamana direniş

Tablolarda, heykelde dile gelmiş

Hevesler çok, taş üstünde dizeler

Kaç asırlık, sanki dünden tazeler

Çeşmelerde çağlar türlü gösteriş

Figürlerde israflı bir ince iş

İnsan sadelikle saf ve temizdir

Bizde esas içilen su azizdir

Mazide muhteşem, o zorba devlet 

Şu eski çizmeye taze bir nimet

Taş yapılar dalga dalga uzanır

Karını kim bilir kimler kazanır?

Bütün hepsi bir geminin tayfası

Tarihlerde bir Avrupa sayfası

Özgün lezzetlerdi makarna, pizza 

Çok güzel merhaba dedim bu yaza

Dönüş yakın vardığım bu duraktan

Ne gördüysem onu yazdım uzaktan 

Düşlerinde yemyeşilse imgeler

Hiç üzülme siyah diye gölgeler

Zirvelerde güçlenirken huzurum

Gençliği yeniden öğreniyorum

Silmişim ufkumdan kırışıkları

Parlasın dünyamın gün ışıkları

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *