THESSELONİKİ
(Selanik Destanı)
Güzelim insanlar bir bir gittiler
Garib kaldı ata şehrim Selanik
Vefa suyunu dost elinden içtiler
Aşksız kaldı gönül şehrim Selanik
Aristo meydanı buluşma yeri
Beyaz kulemiz ki vuslat feneri
Anlatır durur büyük İskenderi
Bizsiz kaldı seyran şehrim Selanik
İzmirin eşi kordon boyu sanki
Sahiller kucaklaşmış hele bak ki
Buradan ayrılıp gitsem inan ki
Tatlı bir anı gül şehrim Selanik
Abdülhamit çeşmesidir hatemimiz
Her vakit bekler Hamzabey camimiz
Kemale ersin hep kardeşliğimiz
Barış kitabesidir güzelim Selanik
İsimsiz kahramanlar saysan bitmez
Abiler ablalar yorulma bilmez
Burası yurt oldu kovsan da gitmez
Yunan kardeşim Şehrim Selanik
Ağaç köküne de kalmadı ihtiyaç
Rızkı veren Allah bırakmaz ki aç
Önce über oldu bizlere ilaç
Bin bereket yağdı şehrim Selanik
Baklava Serkan‘dan pasta Talha‘dan
Üste başa bir şey alın Volkan‘dan
Muavenet geldi alın Vedat‘tan
Sende devran sürdük şehrim Selanik
Gitsek de o beldeden hep özleriz
Gün olur yurdumuz diye döneriz
Nasip olursa elele veririz
Hicret Medinesi Şehrim Selanik
Kemer‘de Musa Ali‘ye uğrayıp
Mehmet‘le Hamza‘dan dondurma kapıp
Çiftlikte yumurtaları bir bir sayıp
Bir anı seyyale şehrim Selanik
Villanın yolları bitmek bilmiyor
Gel gör ki misafir eksik olmuyor
Nedense bu beldeye doyulmuyor
Hürriyete beşik şehrim Selanik
Haticeler Mustafalar var olsun
Bayramlar ırmak gibi ceyhun olsun
Gidilen yola bu can kurban olsun
Hizmete nur oldu Şehrim Selanik
Ummulhureyye Olga tam anaydı
Bizdeki hüzün kalbinde yaraydı
Mevlam sonunu cennetlik sayaydı
Gönüller hanesi şehrim Selanik
Sırtında heybesi haneler gezer
Mağdur olan varsa gün nasıl geçer
Kubilay‘la Receb herkesi sever
Dostluğun zirvesi şehrim Selanik
Huzurlu huzurlu gezdim her yeri
Gördüm memleketteki değerleri
Bak elele Hele‘nin kardeşleri
Hakikate ermiş şehrim Selanik
Ensarlık aktı seyret dört bir yandan
Almanya‘dan Fransa‘dan Romanya‘dan
Her gelen kol kanat gerdi durmadan
Saadetli belde Şehrim Selanik
Meriç denen sıratı geçenler mi
Yoksa suya kapılıp gidenler mi
Yad a ömrünü Nura verenler mi
Söyle kim bahtlı şehrim Selanik
O kan oldu can oldu her gelene
Açtı sinesini geldik diyene
Selam olsun derdi derman bilene
Selamet beldesi şehrim Selanik
Eyüp sabrı gerek yaban ellerde
Furkan‘dan ayetler her an dillerde
Umut oldu Veysel bize gurbette
Serdarlar‘a tahttır Şehrim Selanik
Dalgalanır muavenet bayrağı
Yağsa da hep üstümüze kırağı
Yakın etti bu kardeşlik ırağı
Yare yar oldun sen şehrim Selanik
Leventler büyüdü senin bağrında
Süleymanlar hüküm sürdü bağında
Hasanlar gün gördü gençlik çağında
Ömre ömür kattın Şehrim Selanik
Baba yok Mücteba evin direği
Sadullah Tahir İhsan geç tümseği
Ekrem‘le İrfan‘ın Hak‘tan dileği
Hakikat gül açsın Şehrim Selanik
Kerim oğlu kerimler var gül kokar
Bülbül olmuş gelenlere hal sorar
Rüyada bahar gelmiş hayra yorar
Ümidin beşiği şehrim Selanik
Yusuf‘a ağlar Yakup Kenan‘ında
Yunus Emreler gezer Kenarında
Ayşeler Fatmalar yurt Arzusunda
Maziyi yaşadık şehrim Selanik
Özgür olmak emeli Semih beyimin
Tarıklar Ömerler Halitler emin
Onlarla gülecek inanın zemin
Gurbetin sılası şehrim Selanik
Selanik can yerdir veda etmeyin
Geceriz diye Atina‘ya gitmeyin
Hasan gibi kapılardan dönmeyin
Kıymetin bilinmez şehrim Selanik
Gaybiye iş oldun hem de aş oldun
Garibe kucak açan kardaş oldun
Gurbet dedirtmedin sen candaş oldun
Vatanımız oldun şehrim Selanik
Harun Atik
