Nefesin bâd-ı sabâ, nazın duâdır bana,
Sükûtun ayn-ı ceza, sözün şifâdır bana.
Visâlinden ümîdim kalmasa bile ey yâr,
Senden gelen bir selâm câna sefâdır bana.
Seni gördüm göreli, gönlüm yangın yeridir,
Yalvarırım kör olma bu yangına Rûşendil.
Kapının bendesiyim nice yıldan beridir,
Nazarın değsin diye bir kez bana Rûşendil.
Gözlerimden damlayan yaşlı bir duâsın sen,
Başıma yağan kardan sorumlu sevdâsın sen.
Ne zaman çıkıp gelsen ihtiyar elden gider,
Yüreğimin bamteli lâhuti sedâsın sen.
Unutulmak ölümdür, yâd-ı cemilse düğün,
Hatırla beni n’olur vefâ yamaçlarında.
Gözyaşıyla ıslatıp gözlerine sürdüğün,
Duâların olayım masum avuçlarında.
Ellerin kalktığında bir seher vakti niyâza,
Ya âb-ı hayat olur ya katle fermânım benim.
Tek bir sözün getirir âh! Rûhumu ihtizâza,
Dudağın insafına emanet şu cânım benim.
Sen benim gülistânım, karanfil, sümbülümsün,
Canıma can katanım, tûti dil bülbülümsün.
Her mevsimde baharım, bâd-ı sabâ edâlım,
Nur-u aynim sultânım, hoşbû gonca gülümsün.
Rüzgar ile nizâlı asumanla kavgalı,
Aklını yele vermiş sanki bîhuş gibisin.
Bir kılıç kabzasısın bazen de bir gül dalı,
Bir dem olur serseri bir dem sarhoş gibisin.
Su gibi akar gider ömrüm kalmaz mecâlim,
Su içerken vurulan talihsiz bir gazalim.
Bir serap olur sana kavuşmak ihtimâli,
Senin sûretin düşer suya benim hayâlim.
