melâl yahut hafakan-
Melalimi sorarlar,nasıl derim ağyare
Hicran bir efsun gibi gönle etmiş tavattun
Ne bir merhem ararım ne esrarengiz çare
Derdin kendisi belki hafakanıma sütun
Söner mi peki öfkem pişmanlık yağmurunda
Yanar mı peki gölgem insanlık huzurunda
Kesintisiz katliam, kuralsız intikam bu
Sabi dualarından kan damlar çiğ yerine
Gece havadisleri olmuş vebale meşbu
Bir annenin vurulur pranga ciğerine
Dayanılır mı peki bu kahreden utanca
Suskun kalabalıklar vurmuş ruhuna kanca
farzımuhal
