İsimsiz coğrafyada çok uzak enlemdeyim
Artık terk ettim seni , süresiz eylemdeyim
Şiir yahut kente sitem-
Şehristandın gönlümde bir karanfil yahut Gül
Şimdi neden yılanlar ağusunu zerk eder
Acıya dayanırım lakin dağılır kakül
Belki yorgun turnalar melalimi derk eder
Gündüz gecenen siyah ,gece hınçla boyanır
Böyle dehşet ahvale hangi gönül dayanır
Kanadını kırmadan göğünde uçan kuşun
Dilerim yangınında önce kendin yanasın
Sana sitem sözlerim asumanına kurşun
Pişman olmazsan eğer ahuzara kanasın
Çözemedim ben seni sırtımda vebal misin?
Yoksa mahkum edilmiş tuğumda Hilal misin ?
Küllenir feracesi kentin yangın sonrası
Kırlangıçlar küsse de bilmem ki ne fark eder
Zifirle puslanırken zalimlerin sofrası
İnsafsız fevvareler beni derde gark eder
Zulümle abad olmak berbatlıktır ahirde
Direnmek asalettir , sokak sokak şehirde
Unutma inmesi var tırmandığın yokuşun
Ben mi çok kötümserim yoksa sen mi fenasın
Korkmaz mısın sükutun idamı varoluşun
Artık tarafını seç , yani kimden yanasın
Güneşler mi üşüdü gölgesinde kininin
Beyazlar mı karardı suskusunda dilinin
farzımuhal
şiirin kanatlarında havalanıp bir çay içimi buyurun…