Tebbet okudum az önce
Elleri kurusun diyordu
Ve kurudu
Kendi kelimesi idi bu
Kuruyup yok ol diyordu
Öz yeğenine
Allah’ın elçisine
Kainatın fahrine
Ne ile hakaret etmişlerse
Onunla gitmişler yerin dibine
İftira atmışlar olmadık laflarla
Tuzaklar kurmuşlar
Akıl almaz kumpaslarla
Ateşin babası dedi Kuran ona
Ama ismi abd’ül Uzza
Kimse yaklaşmadı yanına
Hasta olduğunda
Mikrop bulaşmasın diye
Buldular bir kaç Sudanlı da
Gömdürdüler bir tarafa
Ağaç kökü yesin diyorlardı ya
Hani su bile yok meşhur olmuştu
Bir anda ahir zamanda
Ganimet diye haykırıyorlardı bir de
Biri de çıkmış atın bir yol kenarına
Köpek leşi gibi diye gürlüyordu
Ve kalabalıklar onu alkışlıyordu
Çok zaman geçmedi
Gömdüler mezarlıkta yol kenarına
Üç beş kişi
Mikrop bulaşır diye korka korka
Yürüdü biri daha kendi iftirasına
Tebbet okudum az önce
Elleri kurusun diyordu
Yok olsun gücü kuvveti yani
Bitsin savlet u saltanatı yani
Yerlerde sürünsün şan u şeferi
Tepetaklak olsun o lanet kibri
Ve yanında
Laf edip duran dil uzatan
Sırtında odun taşıyan eşi
Bekle ey abd’ül Uzza
Geliyor yenileri
Doğu’nun bahçelerinden
Er-ken/doğan yalancı şafaklardan
Geliyor yeni Ebu Leheb’ler
Yeni ümmü Cemileler
Felaket sahipleri
Yakıp yıkan ateş askerleri
Tebbet okudum az önce
Sabredenleri müjdele…
