Öyle bir çağa geldi ki zaman
Yuva belli değil! Yurt belli değil!
Göz gözü görmüyor puslu bir duman
Kalleş belli değil,Mert belli değil
Üstüne atılır ziftli bir çamur
Yığınlar kaynıyor, lincine hazır
Milyonlar dilsiz, feryadına sağır
Düşman belli değil, dost belli değil
Durun kalabalıklar az öte durun
Önce dinleyip, sonra vurun
Siz ne yaptınız diye bir sorun
“Kuzu belli değil,kurt belli değil”
Pişmeye geldik zira belki hamdık
Yardım Allahtan yalnız ona inandık
Genci yaşlısı kadını hepimiz yandık
Taze belli değil, kart belli değil
Güneşe hasret kaldı duvarların ardı
Mevsimler döndü zindanlar karardı
Bu kış da yine ümitlerimiz vardı
Ocak belli değil, Mart belli değil
Ruhlar yaralı zihinler bulanık
Uyuyor güzel halkım yok bir uyanık
Garip bir ahir zaman illetine olduk tanık
Deva belli değil dert belli değil.
M.Esat
